Uzun mu uzun bir aradan sonra geri dönebilmemin mutluluğunu yaşıyorum. Tam tamına 1 yıl olmasına şurada bir kaç gün kalmış. Bu kadar keskin bir ara vereceğimi düşünmezdim ama hayat öyle bir yer ki, zaman kavramını unutturuyor çoğu kez. Şu sıralar hayat maceralarımla o kadar meşgul bir haldeyim ki, böyle bir bloğun var olduğunu unutmama ramak kalmış. Neyse, hayat zaman derken çok derin konulara girdik bir anda.
(Yazıya tam manasıyla geçmeden, önceki yazılarda da yaptığımız gibi arka fonda Yiruma'dan ''Passing By'' dinlemenizi rica edeceğim :')
Buraya aniden neden döndüm bilmiyorum ama ruhen o kadar bunalmış bir haldeydim ki, aniden yazma isteği uyandı içimde. İnsanoğlu öyle garip bir varlık ki, derdinin dermanını bazen yazdığı satırlarda arıyor. Ne diye sorarsanız, şu sıralar sanırım hayatımın en ikilemli zamanlarını yaşıyorum. İleride ne yapmam gerek, nasıl bir yol izlemem gerek, neye yönelmem gerek bunlar hakkında en ufak bir fikrim yok. 20'li yaşların getirdiği yükler altında çokça eziliyorum anlayacağınız. Bazen düşünüyorum 20'li yaşlar nedir? İnsanlar bu yaşlarda ne yaparlar. Bu kadar kaygı gereksiz mi? Fazla mı? Düşün düşün nereye kadar deyip sonlandırıyorum sonra. Sonlandırıyorum ama kafamdaki o çalkantı asla son bulmuyor. Hayatım kurulmuş saat gibi ilerliyor. Sizde de böyle oluyor mu? Her sabah alarm çalıyor uyanıyorum okula gidiyorum, okuldan eve geliyorum, ders yorgunluk derken,,, bir bakıyorum ertesi güne uyanıyorum. Gerçek hayat, yaşamak bu mudur gerçekten. Anlamak istediğim şey hayatın anlamı aslında. Yapmak isteyip yapamadığım ve içimde kalan çok şey var. Sorarsanız daha yaşın küçük kızım ne var yaparsın istediklerini diyorlar ama hayat hiç öyle ilerlemiyor. Nasıl bir yola girdiysen o yoldan çıkamıyorsun, o yol o kadar taşlı, o kadar engebeli oluyor ki, hayat sana başka yol sunamıyor. Evet hayat tek yoldan ibaret değil, başka yollar bulmak bizim elimizde ama ben o yolu aramaktan da yorulmuş bir haldeyim. Anlayacağınız hayallerim ve hayat arasındaki o koridorda kaybolmuş durumdayım. Doğru yolu nasıl bulacağım onu da bilmiyorum ama bulmak için elimden geleni yapmaya çalışacağım. Yapmak zorundayız. Çünkü hayat böyle ilerlemiyor ve ilerlemeyecek. Dilerim herkes o kendi doğru yolunu bulur.
Neden çıkıp bir an böyle bir yazı yazdım bilmiyorum, ama bir şeylere içimi dökmeye çok ihtiyacım vardı. Ve yazmak bana en iyi gelen şeylerden biri sanırım. Artık buralara da geri döndüğüme göre, dizi-film'ler daha düzenli ve sık bir halde gelecek. Son zamanlarda çok güzel şeyler izledim çünkü. Onları buralara yazmak için çok heyecanlıyım. Lafı daha fazla uzatmadan, kendinize çok çok iyi bakın, hayalleriniz her zaman sizin yanınızda olsun. Yolunda kaybolmayacağınız bir hayatınız olsun. Başka yazılarda görüşmek üzere! :')
Yorumlar
Yorum Gönder